Vanochtend kreeg ik een berichtje van Leo (broerbaas van Bob) met deze video.

Nou komt het eerste nummer op de video niet van RAM maar van McCartney (1), maar goed…

Leo is verontwaardigd dat men de conclusie trekt dat John, George en Ring de spot drijven met het eerste solo-album van Paul. Als ik luister naar de audio-opname hoor ik alleen mensen die plezier maken en lang en vaak genoeg naar de plaat hebben geluisterd dat ze er een eigen draai aan kunnen geven. In mijn boekje is dat respect hebben. Ik vind RAM en McCartney (1) persoonlijk twee van de beste albums die  ooit gemaakt zijn. Tegenwoordig zijn nummers een soort van macramee van soundbytes die ook vaak met auto-cue worden gemaakt en waarvan alleen de ‘beste’ stukjes worden gebruikt en dan electronisch aan elkaar worden gedigitaliseerd tot een soort van muziekbreiwerk. Uitzonderingen daargelaten. Paul heeft RAM opgenomen in zijn keuken op een analoge taperecorder toen digitaal nog sloeg op Vingerhoedskruid.

Dat ik ze zo goed vind heeft waarschijnlijk ook te maken dat ik in deze tijd een jaar of negen a tien was. Ik logeerde een paar jaar later regelmatig bij Leo en werd toen behoorlijk beïnvloed in mijn muziekkeuze: Ik werd doodgegooid met onder andere de Beatles, Paul McCartney, Van Morrison, Frank Zappa, Soft Machine en Leonard Cohen. De laatste is bij mij nooit goed blijven kleven. Tot op de dag van vandaag kan ik er niet naar luisteren zonder uitzonderlijk geïrriteerd te worden. Waarom? Geen idee. Niet tegen mijn broer vertellen, hij vergeeft het me nooit!

Tijdens het schrijven van dit stukje zit ik weer te luisteren naar RAM. Het blijft wonderlijk dat muziek uit je vroege jeugd zo veel gevoel kan oproepen, meer dan hedendaagse helden kunnen. Ik vroeg laatst aan mijn (best wel jonge) docente stofferen (ik voel weer een ander verhaal opkomen) of ze “Roman Holiday” (1953) wel eens had gezien, maar ze gaf aan dat ze oude films te saai voor woorden vond… Romantiek is uit, meneertje en wat doet de regering? H-e-l-e-m-a-a-l niets!

Op de foto: Broerbaas en Bob in de camper vlakbij het centrum van Nederland.

P.s. Naar aanleiding van dit stukje heeft broerbaas ook deze suggestie gedaan welke inderdaad ook erg geweldig is… Bip Bop en natuurlijk Wild Life (deze laatste trekt bij mij altijd tranen, weet niet waarom)