Tijdens een ochtendwandeling in de stromende regen met Bob zojuist bedacht ik me ineens dat ik in leven was. Mijn hoofd kwam gelijk tussen mijn schouders uit en ik liep met meer veerkracht. Het leven is een geschenk, elke ademteug, elke hartslag weer. Of er nu zonneschijn of regen op je hoofd terechtkomt, je leven is een geschenk. Ik zag laatst een TED praatje waarin de minieme kansen weren weergegeven dat je überhaupt geboren bent. Elk jaar dat je langer leeft is een groter wonder en ik leef al bijna 61 jaar (give or take een paar weken). In elke seconde die je leeft heb je de keuze om er iets mee te doen. Er is geen andere tijd dan “me-time”. Of je nu werkt, vrij bent, op de bank zit of op de sportschool bent… alle tijd is van jou! Alsjeblieft! Gebruik het goed totdat je dood gaat. Je bent altijd korter in leven dan dat je dat niet bent. Enfin, je begrijpt mijn punt. Regen of geen regen, ga ervaringen opdoen! Dat is namelijk wat je bent: een ervaringsmachine!
Bob is ook blij dat hij leeft, maar wandelt liever in de zon.
